Niecodzienna lekcja języka polskiego na długo zapadnie w pamięci moich uczniów. Czytaliśmy wybrane przez siebie wiersze i malowaliśmy obraz poetyckie. Najchętniej uczniowie wybierali poniższy utwór K. I. Gałczyńskiego.

 
Zobaczcie, jaka była wizja uczniów.  

Konstanty Ildefons Gałczyński

DZIKA RÓŻA

Za Dzikiej Róży zapachem idź
na zawsze upojony wśród dróg —
będzie cię wiódł jak czarodziejski flet
 
i będziesz szedł, i będziesz szedł,
aż zobaczysz furtkę i próg.

Dla Dzikiej Róży najcięższe znieś i dla niej nawiewaj modre sny.
Jeszcze trochę. Jeszcze parę zbóż.
I te olchy. Widzisz. I już —
będzie: wieczór, gwiazdy i łzy.

O Dzikiej Róży droga śpiewa pieśń
i śmieje się, złoty znacząc ślad.
Dzika Różo! Świecisz przez mrok.
Dzika Różo! Słyszysz mój krok?
Idę — twój zakochany wiatr.    

Takie zajęcia stwarzają dzieciom i młodzieży możliwość zaprezentowania własnego odbioru poezji poprzez pracę plastyczną, a my  popularyzujemy poezję polską, uwrażliwiamy na   sztukę.

Uczniowie rozwijali wyobraźnię.  

Bogata wyobraźnia uczniów potrafi pięknie łączyć literaturę i sztukę.
Niektóre ze stworzonych przez uczniów obrazy można by uznać za projekty okładek tomików poezji bądź ilustracje wzbogacające tomiki poezji.  
Poezja otwiera przed nami świat doznań i wzruszeń. 
Czytajmy, więc!

Zapraszam Was do czytania, ale również do wyrażania swoich odczuć poprzez pracę plastyczną. 

Wioletta Rafałowicz