"Ponad mnogie wasze uroki, O Poezjo i ty, Wymowo! Pozostaje jeden wysoki: (…) Odpowiednie dać rzeczy słowo!"
Cyprian Kamil Norwid. Vade – mecum

Z dużym zaangażowaniem, wyczuciem słowa rymowanego i pomysłowością, uczniowie z klas II, III gimnazjum oraz z klasy czwartej, przystąpili do konkursu poetyckiego, którego tematem przewodnim była książka, biblioteka i czytanie. Otrzymaliśmy czternaście wierszy. Niektóre z nich były efektem pracy grupowej. Wszystkie liryki wyeksponowano na wystawie w bibliotece. Nauczyciele czytający wiersze, podziwiali umiejętności uczniów. Za najbardziej wyróżniający się wiersz, uznano utwór Wiktorii Wujdy z kl. 3f zatytułowany "Oda do książki".

Gratulujemy i zachęcamy wszystkich uczniów do rozwijania swoich talentów.

I MIEJSCE
" Oda do książki"
Z książką żyję za pan brat Jest w nich zawsze różny świat
Świat fantazji i podróży
W słońcu, deszczu oraz burzy
Świat miłości i cierpienia
Świat tęsknoty i marzenia.
Książka uczy, koi zmysły
Wciąga niczym smak ognisty
W wirtualny świat zabiera
W mroczną otchłań, dech zapiera
Pokazuje inne światy
Czyś ty biedny czy bogaty
Nie ma tutaj to znaczenia
Każdy spełnia swe marzenia.
Książka mieszka w bibliotece
W domu, w parku i na rzece
Zerka okiem na każdego
Niesie z sobą coś dobrego
Coś dla duszy i dla ciała
Książko - jesteś wspaniała!

"W mojej bibliotece"
Biblioteka mym spokojem,
w niej me rany zawsze goję.
Książkę w rękę żwawo biorę,
ta otwiera mi pokoje.
Jeden pełen wyobraźni,
drugi zaś jest cały z baśni.
Trzeci, czwarty, piąty, szósty
Chwila...czemu on jest pusty?
Biorę książkę, znowu czytam,
nową treścią się zachwycam.
I o dziwo...pokój nowy
w mojej głowie jest gotowy!
Z tej opowieści, morał taki:
bez czytania - w pokojach braki

"Książka"
Na nudy czas spędzanie
Książka dobrym rozwiązaniem.
Potrafi uczyć, cieszyć,
A czasem nawet rozśmieszyć.
W niej historia jest jak rzeka,
Czytając ją nikt nie narzeka.
Mnóstwo fantazji tu jest,
nigdy nie zanudzisz się.
A przeczytany wers
Do dalekiego świata porwie cię.
Przyjacielem twym również jest,
Wszystkie smutki rozgoni precz.
Książki, książeczki chętnie czytajcie,
Innych do tego gorąco zachęcajcie!

"[Książk]owa miłość"
Będąc w amoku
sięgnąłem po spokój,
ale jak się potem okazało
znaleziono martwe ciało.
Zwłoki w lesie znalezione
do szpitala zawiezione
wszak jak młoda to kobieta
przypłaciła życiem nietakt.
Roztrzaskane w polny mak
ułożone tak na wznak
kończąc byłem roztrzęsiony
jak mąż może tak dla żony?
Była lekcja okrucieństwa ukazany
wręcz brak męstwa
teraz czas na przeznaczenie
miłość, radość, poruszenie.
Dostarczają miliona emocji,
mimo że czasem nie można spać w nocy
warto sięgać po nauki
uczą życia, śmierci, sztuki.

R.Kunisz, M.Paliwoda