Dzień Głośnego Czytania rozpoczął cykl lekcji poświęconej lekturze. Zadanie zaangażowało uczniów i porządkowało informacje. Pracowaliśmy metodą projektu.

Zespoły zadaniowe powstały tydzień wcześniej i zwracały się do mnie tylko wówczas, kiedy potrzebowały rady, dodatkowego wyjaśnienia, potwierdzenia, że dobrze myślą. 

Moi uczniowie samodzielnie dokonali wyboru fragmentów. Oczywiście w taki sposób, aby każdą rolę uwzględnić. Indywidualnie i w parach ćwiczyli głośne czytanie, zwracając uwagę na znaki przestankowe i modulując głosem. Jednak przydziału do ról dokonałam samodzielnie.

Głos- to był wielki atut wielu czytających. Wspaniale wczuwali się w swoją rolę i myślę o tym, aby w przyszłości, przy innej lekturze, tę umiejętność wykorzystać i stworzyć słuchowisko :) Czy znacie darmowe aplikacje, które by nam w tym pomogły? 
 
Następnie dokonali wyboru rekwizytu, jakiegoś elementu stroju, który byłby ich znakiem rozpoznawczym oraz zaplanowali, w jaki sposób w sali lekcyjnej zabiorą nas w podróż po świecie Małego Księcia. Wędrówkę zakończyliśmy na Ziemi. 
Inna grupa słuchała, oglądała i robiła notatki.  Oczywiście reagowała na na to co się działo, zwłaszcza mimiką twarzy, niekiedy wybuchając śmiechem. Ich zadaniem będzie zredagowanie sprawozdania, recenzji z tego, co zadziało się w naszej sali lekcyjnej. 
Głośne czytanie trwało około 30 minut. Sala została przez uczniów przygotowana już w czasie przerwy, więc zorganizowaliśmy konferencję prasową. Występujący odpowiadali na spontanicznie zadawane pytania, dotyczące ich przygotowania w domu i czytania podczas lekcji. Pytania były rewelacyjne, bo skłaniały do zastanowienia się nad wkładem swojej pracy, możliwościami zmiany/ poprawy. Pomagały obiektywnie ocenić współpracę. 
Potem eksponujący się uczniowie zadawali pytania obserwującym i słuchającym. Ci z kolei pytali o zaobserwowane reakcje. Dowiedzieli się więc, jakie budzili emocje i czy udało im się ukryć swoje zdenerwowanie.

Takie podsumowanie lekcji można sobie wymarzyć.

Wioletta Rafałowicz