Previous Next

Świetlica to magiczne miejsce w szkole, w którym nigdy nie wiadomo, kiedy pojawi się grupa uczniów. Z tego powodu trzeba mieć zawsze w zanadrzu pomysł na niespodziewane zastępstwo.

Tym razem gościłam w swoim mini królestwie grupę uczniów z klasy czwartej. 

Zależało mi na tym, aby pobyt w świetlicy był dla nich zarówno atrakcyjny, jak i pożyteczny. Zaproponowałam pracę w losowo przydzielonych grupach.

Uczyliśmy się współpracować ze sobą, dzielić obowiązkami, wspólnie podejmować decyzje. 
Nie było to łatwe zadanie.

Postawiłam na rozwój kompetencji społecznych, które obejmują zdolność do konstruktywnego porozumiewania się, wykazywania się tolerancją, wyrażania i rozumienia różnych punktów widzenia, negocjowania połączonego ze zdolnością tworzenia klimatu zaufania, a także na zdolność do empatii.

Położyłam nacisk na inicjatywę i przedsiębiorczość uczniów. Obserwowałam zdolność  młodych ludzi do wcielania pomysłów w czyn. Chwaliłam kreatywność, innowacyjność i podejmowanie ryzyka, a także zdolność do planowania przedsięwzięć i dążenie do realizacji zamierzonych celów. 

Przy okazji  doskonaliliśmy umiejętność porozumiewania się w mowie  w różnych sytuacjach komunikacyjnych. Ja obserwowałam sposób porozumiewania się uczniów i przystosowywania go do wymogów sytuacji. Reagowałam, kiedy była taka konieczność.

Prace uczniów zostały przez nich wyeksponowane w świetlicy i przypominają o zbliżającej się Wielkanocy.

Wioletta Rafałowicz