Previous Next

Co zrobić, by obcowanie z lekturą stało się przyjemnością?

Uczyńmy z czytania święto klasowe!

Już sam termin "święto" zobowiązuje, np. do zadbania o ubiór/ strój (tu: elementy charakteryzacji, przebranie, rekwizyty), wystrój pomieszczenia (odmienny sposób zajęcia miejsc w sali), przygotowania się do przyjęcia gości (tu: przyniesienie lektury).

Zapraszamy uczniów, a więc informujemy ich o okazji, terminie, przebiegu uroczystości. 

Pomagamy zaplanować przebieg uroczystości i czas jej trwania. Angażujemy każdego ucznia bez wyjątku.   Pomagamy również przydzielić role, aby mieli czas na przygotowania w domu. Pomoże nam to wprowadzić uczniów w świat dramatu. Służymy radą, sugerujemy kto i obok kogo powinien usiąść, jeśli będzie miało to znaczenie. Nie stresujemy uczniów poprawianiem, lecz tworzymy atmosferę akceptacji i dajemy poczucie bezpieczeństwa.

Doceniamy starania, wysiłek każdego ucznia.

Przysłuchujemy się i obserwujemy, jak współpracują ze sobą uczniowie, a interweniujemy tylko wtedy, kiedy to konieczne. Zawsze ujawniają się talenty uczniowskie, układ sił w grupie, a także nasi sprzymierzeńcy.

Czytanie lektur w klasie VII rozpoczęłam od lektury dzieła Adama Mickiewicza. 

Uczniowie bardzo chętnie zaangażowali się w organizację lekcji. Poznali lekturę, zaangażowali się emocjonalnie, co z pewnością przełoży się na jakość kolejnych zajęć.

Czy na podstawie fotografii potraficie rozpoznać, kto w czyją rolę się wcielał? 

Szkoda, że nie możecie usłyszeć, jak modulowali głosem.

Na koniec lekcji wykonaliśmy pamiątkową fotografię pod tablicą z hasłami promującymi czytanie książek.

O naszych odczuciach porozmawiamy dopiero jutro, ale już dzisiaj wiem, że nie zapomną tych zajęć i treści lektury.

Wioletta Rafałowicz